-
1 załomo|tać
pf (załomoczę a. załomocę) vi (mocno zastukać) to thud- załomotali buciorami po bruku their heavy boots thudded against the paving stones- załomotała w a. do drzwi she banged on the door- wiatr załomotał okiennicami the wind made the shutters rattle- serce mu załomotało his heart thudded ⇒ łomotaćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > załomo|tać
См. также в других словарях:
załomotać — dk IX, załomotaćoczę (załomotaćocę), załomotaćoczesz (załomotaćocesz), załomotaćocz, załomotaćał «spowodować łomot, stuk; mocno zastukać» Załomotali drewniakami po bruku. Załomotać w drzwi, do drzwi. ∆ Serce komuś (w kimś) załomotało «serce komuś … Słownik języka polskiego
zakołatać — dk IX, zakołataćaczę (zakołataćacę), zakołataćaczesz (zakołataćacesz), zakołataćacz, zakołataćał, rzad. I, zakołataćam, zakołataćasz, zakołataćają, zakołataćaj, zakołataćał «uderzając o coś, spowodować głuchy odgłos; zastukać, załomotać»… … Słownik języka polskiego
